Je vertelde dat je ging slapen en niet meer wakker wilde worden. Ik was boos op je en het spijt me. Ik wilde dat je zou vechten. Ik wilde weken, maanden, jaren, met jou aan de hand rond het huis lopen. Ik wilde voor je koken. Ik wilde met je praten. Ik had nog lang niet alles verteld.
Jij wilde niet meer wakker worden. Je had pijn. Het was genoeg geweest. Je wilde slapen. Je had gelijk. Het spijt me dat ik je vroeg bij me te blijven. Het spijt me dat ik geen afscheid wilde nemen. Het spijt me dat ik het moeilijker maakte om te slapen. Slaap zacht.
