Hoewel hij weet dat ik gek van hem ben bierg hij niets op. Het is bijna exhibitionistisch zoals twee soorten condooms op een tafeltje liggen en een busje durex play op de bank. Zoals zijn shirts onopgevouwen op de bank zijn gesmeten alsof ze net in een waanzinnige vrijpartij van zijn lichaam zijn getrokken. Ik walg ervan, een gekleurd haarelastiek in zijn bed. Ik twijfel of ik jaloers ben, ik weet het niet. Ik ben als water als het om hem gaat. Spiegelglad tot het kleinste vlaagje, dan begint het al snel te stormen en te golven. Overstromen.
