Havik

Het is goed om alleen te zijn in donkere nachten. Ik ben s’nachts geboren en verwacht s’nachts te sterven. Mijn leven maakte eenzame nachten tot mijn beste vrienden.

De honger naar warmte, een vriendelijk gezicht, twee zachte armen, dreven me in de jouwe. Een getrouwde man zonder havik maar met een groter verlangen dan het mijne naar de warmte die hij al zo lang miste.

Mijn vriend werd mijn vijand in een donkere nacht waarin mijn angsten de hoofdrol speelden. Jouw handen die gingen waar handen niet welkom waren voor jaren. Mijn lichaam dat stribbelde uit angst voor wat er zou komen. Jouw handen zouden niet rusten voor ze gingen waar zij wilden en mijn lichaam moest dit accepteren.

Het geklik van je tong en je zachte woorden maanden mijn lichaam tot stilte tot de vroege morgen. Met grote passen ben ik de deur uit gelopen met de verwachting dat jij er zou zijn wanneer ik het huis weer zou vinden. Je besloot te vertrekken want liefde is grootser dan korte nachten met angstige vrouwen.

Na nog een korte nacht slapen op grotere afstand had jij dan besloten. De nacht was een nacht en mijn lichaam was alles wat je nodig had maar niets langer dan dat. Ik voel me verraden, het geklik van je tong voelt nu als afgunst. Als liefde kon spreken of ik kon haar begrijpen zou ik het weten. Was de nacht lustige liefde of lustig bedrog? Was deze nacht beiden?

Je besluit te vertrekken, het contact af te sluiten doen mijn hart breken. Een one night stand is een nieuwe ervaring, die had ik nooit willen beleven. Alleen zijn keert weder. Rust in mijn leven. Maar de geur van je shampoo blijft nog heel even.