‘Ik wil seks met je’ vertel ik hem terwijl ik met mijn gezicht naar hem toe op zijn schoot ga zitten. ‘Ik heb seks met iemand gehad’ Antwoord hij. Ik kijk hem aan, hij kijkt schuldig terug. Ik stel hem een aantal vragen waar ik meteen spijt van heb, had ik maar niet geweten hoe ze eruit ziet. Hoewel, stiekem vind ik mezelf knapper.
Hij begint zich te verontschuldigen. Het is al zo lang uit, denk ik. Hij verteld hoe hij haar vertelde dat het weinig zin had om af te spreken omdat hij zo naar zijn ex aan het toegroeien is. Ik voel me nu schuldig. Heel erg schuldig. Wat heb ik hem aan gedaan? Dat hij zijn nieuwe verovering verteld dat ze niets waard is? Dat ik belangrijker ben? Wat een duivel ben ik!
‘Het begon toen jij met die jongen was’ verteld hij ‘maar je stopte ook zo snel weer’. Hij vraagt zich af waarom ik boos ben. Ik ben niet boos. Hij gelooft me niet. Stiekem ben ik echt niet boos. Stiekem droom ik van de buurman. Stiekem ben ik nog steeds verliefd. Hij wil me niet. Ben ik daarom hier? Hier, bij mijn ex? Ben ik eenzaam? Tekort aan aandacht? Ik weet het niet.
Ik wil seks, maar ik durf niet en zeker niet met hem.
